Σάββατο 13 Νοεμβρίου 2010

Παράξενη για σένα .

Πάντα διχάζομαι ανάμεσα σε μένα και σε σένα !
Όμως παίρνω πάντα τις δικιες σου αποφάσεις ... Να δώσω την ζωή μου για να ζήσεις η να ζήσω πίσω σου ;
Θυσίασα πολλά χαμόγελα για το πολύτιμο δικό σου .. Αδιαφορώ !
Θα μπορούσα να κερδίσω πολλές μάχες ... Είναι όλα τόσο μικρά κ λίγα εμπρός σου!
Πολύτιμες στιγμές μαζί σου ... Με κάνουν και νιώθω ... Δεν υπάρχουν λέξεις να εκφραστώ , είναι φτωχές !
Παραπάνω από ευτυχία και αρκεί μονό να είσαι εδω , αρκεί να προσπαθώ να σε κάνω χαρούμενο .
Σε αγγίζω σαν κάτι μοναδικό και εύθραυστο .
Καμιά φορά φοβάμαι ! . Τρέμω για την μέρα που θα σε χάσω .. Με τρομοκρατεί η ιδέα ότι δεν θα υπάρχω μακριά σου !
Αλλά τώρα ζω το παραμύθι μου !
Λατρεύω τον χρόνο που μου χαρίζεις , είμαι εξαρτημένη από απλές σου κινήσεις , τον τρόπο που ανάβεις το τσιγάρο σου , που χαζέψεις στην τηλεόραση , τον τρόπο που πίνεις το ποτό σου ...
Το χαμόγελο σου με βγάζει απ την μιζέρια μου!
Παραδίνομαι στον μικρό θεό που κρύβεις μέσα σου ... Υποκλίνομαι στον τρόπο που με εξουσιάζεις .
Γίνομαι πλαστελίνη στα χέρια σου , χάνομαι , το απολαμβάνω .
Με ανασταίνεις , με δημιουργείς απ την αρχή και κάθε φορά είμαι όλο κ πιο πολύ δική σου!

1 σχόλιο: