Κυριακή 29 Αυγούστου 2010

Μονοχρωμοι ανθρωποι...

Ζουν στην ίδια πόλη  .. στην ίδια γειτονιά...στο ίδιο σπίτι!Ειναι οι ανθρωποι που συναντας στον δρομο..στο μετρο...στο περιπτερο η στον καθρεφτη σου.Ξυπνουν πηγαινουν για δουλεια, κοιμουνται παλι, ξυπνουν βαζουν απεναντι το μαυρο κουτι χαλαρωνουν και ξανα κοιμουνται,κοιμουνται,κοιμουνται!Δεν κανουν ονειρα.. δεν προλαβαινουν αλλωστε..αυτοι βαζουνε μονο στοχους.Μια καλυτερη δουλεια, ενα καλυτερο αμαξι, ενα καλυτερο σπιτι, εναν καλυτερο συντροφο, ενα καλυτερο φιλο!Ποτε τιποτα δεν ειναι αρκετο.Ζουν για να δουλευουν και δεν δουλευουν για να ζουν!Τι θα ηταν η ζωη  χωρις το υλικο κομματι της;Πως θα γεμιζε το κενο αλλωστε;Ικανοποιωντας ψευτικες αναγκες.Στοχος να το αποκτησεις γρηγορα..να γινεις χαρουμενος γρηγορα..να το απολαυσεις γρηγορα..να το βαρεθεις γρηγορα!Αποτελεσμα ουτε αυτο να σε γεμισει κ ολα θα ειναι εκνευριστικα γρηγορα γιατι ο χρονος ειναι χρημα.Κ το χρημα ειναι το κλειδι, γι αυτο παλευουν, γι αυτο μαχονται.γι αυτο ισως δεν κοιταζουν τον εαυτο τους καλυτερα στον καθρεφτη, γι αυτο ξεχνουν να χαμογελουν.. κ ολο τρεχουν..τρεχουν..τρεχουν!Μηπως τελικα αλλαξει το χρωμα τους και απο βιαστικοι, νευρικοι, σκυθρωποι γινουν ευτυχεις  κ πληρεις...γι αυτο δωσε χρονο κοιταξου λιγο καλυτερα στον καθρεφτη και αλλαξε το χρωμα σου!.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου